Cancionciña para nosa Rosalía
Ti tamén te fostes
ti tamén te tivestes que ir
chorando por nos
chorando por ti.
Deixastes o que tiñas
por ter un porvir
baleiros nos deixastes
mais enchéstesnos co teu sentir.
Nosa amiga, nosa valedora
a terriña contigo foi
non toda quixo quedar aquí
para poderte acompañar
para te consolar
para non se extinguir.
Acórdasnos agora que non che temos
como si estiveras aquí
e aquí queremos que esteas
para lembrarnos
para vernos
para non esquecernos.
Grazas polo teu recordo
grazas polo teu vivir
grazas pola túa poesía
grazas por obrigarnos a sentir.
Ti tamén te fostes
ti tamén te tivestes que ir
agora xa non choras por nos
mais nos choramos por ti.
O Catelo.
