Os
usuarios de ordenador producen enormes cantidades de información
dixital, a cal debe almacenarse para o seu uso posterior. Os
científicos buscan revolucionar os sistemas actuais de almacenamento
dixital imitando un sistema natural moito máis avanzado:
o ADN.
Pensemos
no seguinte: O ADN da
célula contén miles de millóns de datos biolóxicos que se
conservan por moito tempo. "Podemos extraer [o ADN] mesmo
do óso dun mamut, [...] e aínda se pode ler", asegura Nick
Goldman, do Instituto Europeo de Bioinformática. "Ademais,
é incriblemente pequeno e denso -engade-, e non necesita
electricidade, polo que é moi doado de manter e transportar. "
Podería almacenar o ADN información
feita polo home? A resposta dos científicos é si.
Un
equipo de investigadores logrou almacenar imaxes e arquivos de texto
e de audio en ADN artificial
-tal como consegue dispositivos dixitais-, e logo extraelos sen
ningún erro. Os científicos cren que, co tempo, un gramo (0,04
onzas) de ADN artificial
podería almacenar a información de tres millóns de discos durante
centos -ou ata miles- de anos. En principio, este sistema podería
almacenar toda a información dixital do planeta. Por iso chamouse
ao ADN "o
último en discos duros".
A
pregunta é:
Podería o ADN, coa súa gran capacidade de almacenamento, ser o
resultado da evolución? Ou foi deseñado? E se foi deseñado, por
quen? Quizais polo Diversificador
Invisible
de Organismo
e Sistemas?
